Milan Baros: 'Kazanmak İstediğim Çok Şey Var'

Antrenmandan bahsetmişken. Sen hazır geldin değil mi? Geçmişte birkaç sakatlığın oldu ve geçen sezon senin en iyi sezonun değildi. Ama sen hazır geldin takıma çok çabuk adapte oldun. Bu profesyonelliğin bir getirisi sanırım. Sakatlığın olduğunda ya da takım çalışması yapmadığında neler yaptın? Yazı nasıl geçirdin?
Zaten milli takımla Avrupa Şampiyonası'ndaydık... (Gülerek) Biliyorsun Türkiye'ye kaybettik. Ondan sonra 10 gün kız arkadaşımla tatil için Sardunya'ya gittim. Sonrasında iki haftayı evde ailemle geçirdim. Arkadaşlarla tenis oynadım. Keyfini çıkardım... Kalanında sezon öncesi sakatlığım olmadığı için çalıştım. Önemli olan da bu, sakatlık yaşamamak. Bu yaz her gün sıkı çalıştım. Buraya geldiğimde hazırdım. Fiziksel ve mental olarak futbol oynamaya hazırdım. Çünkü yaklaşık iki aydır çalışıyordum.
Bu arada merak ediyorum. Kenardan nasıl kart gördün?
Evet kenardan hakeme bağırıyordum. Ofsayt olduğunu sandım, duygusal bir andı. Çok önemli maçtı. 75 dakika 2-0 önde götürdüğün maçı kaybediyorsun. Duygusallaşıyorsun kazanmak istiyorsun... Hakeme ofsayt diye bağırıyordum ama özetleri izleyince gördüm ve değilmiş, özür dilemem gerek.
Milli takım için savaşmak başka bir his değil mi?
Çocukken yapmak istediğin şey. Olmak istediğin yer. Televizyondan maçları izler orada olup ülken için savaşmak istersin. Milli maçlar her zaman özeldir.
Peki Türk milli takımını nasıl buluyorsun?
Şu ana kadar birkaç maç yaptık... Avrupa Şampiyonası'nda çok iyiydiniz. Yarı final oynadınız, finale çok yaklaştınız. Bence dört yıl önceki Yunanistan gibiydi. Bu sezon kupayı kazanabilirdiniz ama Almanya’ya kaybettiniz... Biraz şans da var... İyi bir antrenör ve en önemlisi çok iyi oyuncularınız var.
Galatasaray'a bir forvet geldiğinde... Kim olursa olsun. İster yabancı ister Türk. Hep benim de kişisel kahramanım olan Hakan Şükür'le kıyaslanır. Sen bu kıyaslamaya ne diyorsun?
Belki de tarihteki en önemli isimlerden biri. Artık buradan ayrıldı, yeni isimler geliyor. O müthiş bir oyuncu. İnsanlar öyle oyuncular görmek istiyor, bu yüzden de böyle kıyaslamalar oluyor.
Bir takımda iyi oyuncular varsa her zaman rekabet olur. Ümit ve Nonda dönecek... Bazen tek forvet, bazen çift forvet oynayacaksınız. Bu rekabeti hissediyor musun? Seni daha fazla çalışmaya zorluyor mu? Rekabetten arkaldaşlık etkileniyor mu?
Hayır. Öncelikle biz bir takımız ve aynı doğrultuda olmalıyız. Tabii ki forma savaşı var. Bu normal ve antrenmanda hafta sonu oynamak istediğini göstermen gerek. Maçta da iyi oynamalısın. Takım ve kendin için en iyisini yapmalısın. Bu arada takımda 3-4 forvetin olması iyi. Çünkü UEFA Kupası da var, perşembe - pazar maç yapıyorsun. Herkes şans bulabilir. Geniş bir kadro lazım. Tüm sezonu 11-12 kişi ile geçiremezsin.
Peki bu perşembe pazar trafiği özel hayatını etkiliyor mu?
Kişisel hayat... Sen futbolcuysan her şeyden feragat etmen gerek. Sadece futbola konsantre olmalısın. Zaten 34-35 yaşına kadar oynuyorsun, ondan sonra hayatın tadını çıkar. Ne istersen yaparsın. Şimdi başarılı olmak için her şeyini futbola vermelisin. Birçok şey için vaktiniz kalmıyor, seyahatler, antrenmanlar... Kız arkadaşın için biraz garip gelebilir ama bu hayatımız. Çalışmamız ve kendimizi hazırlamalıyız. Ama dediğim gibi 35 yaşından sonra istediğini yapmak için çok zamanın var.
Bu sezonun sonunda da çok var. Ama şu üç haftada oynadığın maçları izledin, özetleri gördün. Ligi nasıl buldun? Birçok farklı ligde oynadın; Fransa’da, Premier Lig'de... Buradaki seviye için neler söyleyeceksin?
Daha birkaç maç oynadım. Kıyaslamak zor şu an için. Ama benim için dünyadaki en iyi lig İngiltere. Bu tartışılmaz bile. Ama oynadığımız maçlar iyiydi. Atmosfer müthiş ve futbol için bu çok önemli. Statta iyi bir hava olması sizi savaşmaya iter. Oynadığımız takımlar iyi seviyede. Antalya evimizde bile bize karşı iyi oynadı. Bence zorlu bir lig. Çok mücadele ve meydan okuma olucak. Bence heyecan verici bir lig.
Peki Ali Sami Yen "cehennem" diye adlandırılır. Ama Galatasaray için oynuyorsan, taraftar yanındaysa bence cennet. Sen atmosferi nasıl buldun?
Sanırım yaklaşık beş yıl önce Liverpool ile Galatasaray'a karşı oynamıştık. Şampiyonlar Ligi maçıydı. Sahayı gezmek için çıktığımızda stadyum çoktan dolmuştu bile... Maçın başlamasına 1 buçuk saat kala inanılmaz bir atmosfer vardı. Şimdi sadece lig maçı bile oynasak stat inanılmaz oluyor. Taraftar muhteşem. Oyuncu taraftarın arkasında olduğunu bilince sahada daha fazlasını verir her zaman. 90 dakika savaşır. Rakibi zorlayacak bir yer olması her zaman iyidir. Herkes korkar çünkü Galatasaray büyük takım ve taraftarla birlikte herkesi burada yenebiliriz.
Taraftar demişken... Şuradan şuraya yürüken bile insanlar fotoğraf çektirmek istiyor. Sana olan reaksiyon nasıldı. Seni şaşırtan bir şey oldu mu?
Buna alışmak lazım. Normal. Futbolcuysan ve insanlar seni tanıyorsa resim çektirmek isterler. Benim için bu sorun değil ama bazen 100-200 kişi oluyor ve hepsi bir şey istiyor. Elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışırım. Çünkü çoğu çocuklar... Ben de kibar olmaya çalışıyorum.
Yeniden futbola dönersek... Galatasaray’ın hedefi hep aynı. Şampiyon olmak, Şampiyonlar Ligi, UEFA Kupası'nda başarı. Senin kişisel hedeflerin neler?
Asla hedef koymam. Şunu yapacağım şu kadar gol atacağım diye. Bana ya da takıma haksızlık bence.. Her maç elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışırım. Atabildiğim kadar gol atmaya çalışırım. 10,15, 25, 30... Bilmiyorum. En iyisi için çalışıyorum. Sezon bittiğinde göreceğiz kaç tane attığımı.
Ben sana internetteki tahminleri söyleyeyim. Senin için 15-20 arası atar diyorlar... Sence mümkün mü? Çünkü çok iyi başlayınca beklentiler hemen yükseldi.
Her şey mümkün. Ama dediğim gibi hedef koymam. Benim için takımın başarısı ve 3 puan önemli. Ben üç tane atarım 4-3 yeniliriz. Bir esprisi olmaz. Bireysel bir spor değil bu, tenis oynamıyoruz. Tabii ki bir forvet için gol atmak önemli. Ben de atmak istiyorum. Göreceğiz.
Dövmelerden bahseder misin?
Bileğimde kızılderili totemi var. Köyü kurtaracağına inanılırmış. Beni de koruyacağını umuyorum.
Bacakta da bir şey var.
O benim ailem.
Aileye bağlı mısındır?
Evet, evet. Annemler, kız kardeşlerim ve şimdi de kız arkadaşım. Bana dünyada en yakın olanlar.
Peki sporcularla konuştuğumda hangi sporu yaparlarsa yapsınlar en ağır eleştiri hep babadan geliyormuş ve anne de hep destek olan rolünde. Sende de aynı mı?
Hayır hayır... Tabii babam bir şeyi beğenmezse söyler ama maçtan hemen sonra değil. Belki ertesi gün arar ya da ben ararım. Ve sadece performansımı konuşmayız, genel bir sohbet olur.
Peki annen ve kardeşlerin maçlara gelir mi?
Milli maçlarda tüm ailem tribündedir.
O başka bir his tabii, gurur duyuyorlardır.
(Gülerek) Bilmiyorum onlara sormalısın ama umarım öyledir.
Peki kız arkadaşın ya da ailen tribünde olunca sen heyecanlanıyor musun ya da tamamen kendini o düşüncelere kapatır mısın?
Dolu stadyuma oynuyorsun, önemli maçlara çıkıyorsun, insanları mutlu etmen lazım. Kız arkadaşım burada, daha iyi oynamalıyım diye bir şey yok. Hep maça konsantre olurum. Bazen sesleri bile duymazsınız.
Maç içindeki diyalog çok önemli değil mi? Dünyanın birçok farklı yerinden oyunlarınız var. Diyoloğu nasıl sağlıyorsunuz?
Genelde İngilizce konuşuyoruz. Takımdakilerin çoğu İngilizce biliyor. Bağırdığın zaman herkes ne anlama geldiğini bilir. Uzun süre oynayınca oyunculardan ne beklemen gerektiğini bilirsin.
Mesela Lincoln İngilizce bilmiyor ama sahada çok iyi anlaşıyorsunuz.
O akıllı... Akıllı bir oyuncu... Kilit oyuncu, oyun kurucu pozisyonunda, pası nereye vereceğini biliyor. Yetenekli, bir forvet için gerekli.
Peki kariyerinde unutmak istediğin ya da o anı tekrar yaşayıp düzeltmek istediğin anlar var mı?
Hayır şu ana kadar hayatımdan ve kariyerimden memnunum. Tabii ki iniş çıkışlar olacak. Bazen çok yükseğe çıkarsınız sonra düşersiniz. Bu futbol... Sonuçta sadece spor. Hayatta da aynı iniş çıkışları kabullenmek lazım ve düşüşteysen çabuk toparlanmalısın... Hiçbir şey değiştirmezdim, hep yapmak istediğim şeyleri yaptım ve çok mutluyum.